donderdag 31 maart 2016

Boekverslag Tijdsrovers Tanja de Jonge


Boekverslag Tijdrovers Tanja de Jonge

Inleiding:

Ik heb dit boek uitgekozen voor mijn boekverslag omdat ik een boek zocht dat een beetje boven mijn leesniveau lag. Dit boek zag ik staan in de boekhandel en nadat ik er wat in had gebladerd en de achterkant had gelezen dacht dit boek moet ik lezen. Ik ben er ongeveer 5 dagen mee bezig geweest om het boek te lezen en wel 2 weken om het uiteindelijk te kunnen begrijpen. Nadat ik het had gelezen viel het boek mij eigenlijk een beetje tegen. Dit kwam vooral omdat ik het boek nogal verwarrend vond.

De zakelijke gegevens:

Titel                            Tijdrovers
Auteur                          Tanja de Jonge
Aantal bladzijde                  160
Uitgeverij                        Uitgeverij Holland
Jaar van uitgave                  2013


Dit is de kaft van het boek:



De samenvatting:

Als de moeder van Siem en Marit op een middag met haar zus naar het ziekenhuis moet, vraagt ze Siem een paar uur een oogje op Marit te houden. Ze vindt het niet prettig dat het jonge meisje de hele middag alleen thuis is. Met veel gemopper en geprotesteer stemt Siem in. Hij heeft er helemaal geen zin in. Hij bedenkt dan ook een geweldig plan, waardoor ze alle twee hun eigen gang kunnen gaan zonder dat hun moeder het merkt. Marit stemt in met het plan. Er kan niets fout gaan, als ze maar zorgt dat ze om vijf uur thuis is. Zij vertrekt en Siem gaat met zijn vrienden voetballen.
Hij is keurig op tijd thuis, maar van Marit ontbreekt ieder spoor. Wanneer moeder thuiskomt, vertelt hij haar een verzinsel, maar na een tijdje valt hij door de mand. Marit is verdwenen. De politie wordt ingeschakeld en iedereen is wanhopig.
Heel vroeg in de ochtend besluit Siem haar te gaan zoeken. Hij vertrekt op zijn fiets en komt bij toeval Lena tegen. Lena is iets ouder dan hij en ze heeft een grote hond. Zij zegt dat ze wel een oplossing weet voor zijn probleem en geeft hem een kaartje van een bedrijf: Mirage. Hij krijgt het adres en ze zegt dat hij heel goed moet zoeken, maar dat alles dan weer goed komt.
Op mysterieuze wijze vindt Siem het ook nog. Het adres is vreemd, de wandschildering nog veel vreemder en de gebeurtenissen daarna zijn ronduit bizar. Hij raakt in gesprek met de eigenaar van het bedrijf: Jillus Spackman. Een merkwaardige man, die een apparaatje heeft uitgevonden om even terug te gaan in de tijd. Zo ver terug, dat je zaken kunt herstellen. Bijvoorbeeld het verdwijnen van je zusje. Als enige tegenprestatie moet Siem een nachtje blijven slapen. Dan worden zijn hersengolven afgetapt en kunnen de apparaatjes weer opgeladen worden.
Siem besluit dat het de enige mogelijkheid is. Hij gaat een dag terug in de tijd, maar vanaf dat moment loopt alles mis. Hij ziet wat Marit gaat doen, maar kan haar niet tegenhouden. Erger nog: hij verpest het helemaal. Dat moet over vindt hij en hij gaat nogmaals terug in de tijd.

Mijn mening:

Verwarrend

Het lezen van het boek vond ik heel erg verwarrend. Dit kan zijn omdat ik meer van ontspannend lezen hou dan van snel lezen. Voor mij was het te veel informatie in een keer. Maar wat ik echt verwarrend vond was het gebruik van de momenten dat Siem terug in de tijd ging. De ruimtes werden niet goed beschreven en het taal gebruik op die momenten was niet helemaal intact, er misten wat stukken. Dat vond ik heel verwarrend want zo kon ik me niet echt goed inleven in de hoofdpersoon.

Saai

Ik heb dit boek vergeleken met een ander boeken die ik heb gelezen en daar kwam uit dat ik dit boek saaier vond dan alle andere boeken. Er zit op zich wel wat spanning in alleen dat is niet goed uitgebouwd. Het is weer voor mijn gevoel niet helemaal intact. Er had wel wat meer met de spannende momenten gedaan mogen worden. Op het moment dat Siem terug in de tijd gaat had het wel wat levendiger geschreven mogen worden. De verhaallijn op zich is niet zo heel saai maar naar mijn mening had het wel wat meer pit verdient.

Druk

Het boek was heel erg druk. Er gebeurde veel dingen tegelijkertijd, er werd bijvoorbeeld gewisseld van persoon. Ook het gebruik van de tijd kon ik niet goed plaatsen in mijn hoofd, het zou misschien beter zijn geweest als er wat tijden weg waren gehaald. Het mooie van de tijden is wel dat ze in je hoofd blijven rondspoken. Zodat je elke keer als je een nieuwe tijd leest je deze ook niet zomaar weer vergeet.

Het opvallendste moment

Er waren wel meer opvallende momenten uit het boek maar, ik heb het fragment gekozen dat Siem, Lena tegen komt als hij ze brengt hem in contact met het bedrijf Mirage van Jullius Spackman, Hij heeft een apparaatje ontwikkeld waarmee je terug in de tijd kan gaan. Het apparaat moet worden opgeladen door middel van hersen golven die Siem af moet staan om terug te gaan in de tijd. Ik vond dat je niet zo goed het onderscheid kon maken of dat hij nu wel terug in de tijd was of, of dat hij gewoon in de normale tijd was. Dit gaat op een gegeven moment heel erg aan je hersens knagen. Hier is het fragment dat Siem, Lena ontmoet.

‘Ik weet niet waar ik moet beginnen met zoeken. Ik weet niet wat er nu moet gebeuren.’ ‘Wat zou je willen dat er gebeurde?’ vroeg ze. Siem keek haar verbaasd aan. ‘Wat ik zou willen?’ ‘Ik zou willen dat Marit gewoon weer thuiskwam natuurlijk,’ antwoordde Siem. ‘En als dat niet gebeurt?’ ‘Het moet,’ Zei Siem. ‘Het is mijn schuld dat ze weg is. Ik had har niet uit het oog mogen verliezen. Marit moet gewoon weer terugkomen. En ik moet ervoor zorgen dat het gebeurt. Hoe dan ook.’ ‘Misschien kunnen ze je helpen bij Mirage,’ zie het meisje.

De kleine verwerkingsopdracht 5:

Vest op prinsen geen vertrouwen.
Dit spreekwoord betekent: Vertrouw nooit op iemand hoe hoog zijn positie ook is. Dit spreekwoord past bij het boek omdat Siem vertrouwd op Spackman maar achteraf leek dat toch niet zo’n best idee omdat hij hier later waarschijnlijk spijt van zal krijgen.

Verder kijken dan je neus lang is.
Dit spreekwoord betekent: Kijk altijd verder dan je eerste mogelijkheid en bedenk wat de gevolgen ervan zijn. Dit spreekwoord past bij het boek omdat Siem juist verder kijkt dan zijn neus lang is. Hij gaat eerst naar een groep zwervers die niks voor hem kunnen betekenen maar daarna ziet hij Lena en daar vind hij een oplossing.

Men moet eten wat hij lust en leiden wat hij kan.
Dit spreekwoord betekent: Je moet je aanpassen aan de situatie. Siem en zijn familie moeten dit in het boek ook doen om niet gek te worden dat hun dochter/zusje weg is. In het verhaal past Siem zich goed aan want hij gaat op zoek naar zijn zusje.

Niet van de moord weten.
Dit spreekwoord betekent: Ergens niet goed van op de hoogte zijn. In dit verhaal zijn er 2 mogelijkheden. Mogelijkheid 1 is dat de familie niet weet wat er met Marit is gebeurd en ze dus niet goed op de hoogte zijn. Mogelijkheid 2 is dat de familie niet weet wat Siem aan het doen is en dat hij terug in de tijd gaat.

Een daad stellen.
Dit spreekwoord betekent: Tot actie over gaan. Dit deed Siem ook toen hij wist dat het mis was. Hij ging op zoek naar zijn zusje omdat hij dacht dat het zijn fout was. Maar uiteindelijk was het de keus van het meisje zelf.

De grote verwerkingsopdracht 14:

Elk moment kon hij binnen komen de beste, meest gewilde uitvinder: Professor Ganjo. Hij was de eerst mens die een tijdmachine heeft ontwikkeld. Al dagen stond ik in de rij om een handtekening van mijn held te ontvangen, ik had er wel 3 nachten in de kou voor over gehad. Mijn ouders vonden het geen idee om mij alleen voor het gebouw te laten slapen dus moest mijn oudere broer Terence per se mee om op mij te letten. Sinds de dag van mijn geboorte maakte ik al ruzie met hem en onze band was nou niet echt de beste. Maar ik moest het 3 dagen lang met hem doen, samen met hem, in de grote stad. Zelf kwamen we uit een klein dorpje 20 kilometer verder op en we waren niet gewent aan het leven in de grote stad, het was al een heel avontuur op zich om in de stad te komen en dan te bedenken dat we de beste uitvinder van de eeuw zouden ontmoeten. Zelf had ik thuis een klein lab om zelf uitvindingen in te maken maar ik was nog nooit zo succes vol geweest als hij en dan te bedenken dat hij nog maar 21 was. Ik was al 2 jaar bezig met het maken van een tijdmachine maar het lukte me steeds maar niet, ik miste steeds 1 grondstof: het apen zweet. Dat was nodig om de tijdmachine te kunnen laten werken, omdat de apen de ouds levende wezens zijn dragen zij allemaal een stukje oudheid mee waar mee je terug in de tijd kon gaan. Maar dat even ter zijde, ik moest dus 3 dagen met dat ‘geweldige’ kind omgaan. De eerste 2 dagen gingen gewoon ze gangetje maar de laatste dag ging het helemaal fout. Terence zag een hartstikke mooi meisje lopen. Hij floot op zijn vingers en het meisje kwam naar hem toe. Ze zei; ‘Hey lekkerding, zullen we wat gaan drinken samen.’ Zonder te twijfelen liep Terence met het meisje mee. Ik riep nog naar hem; ‘Wel over een uur terug hier zijn he!’ Hij stak zijn duim op een liep samen met het meisje weg.

2 uur en 30 minuten later was Terence nog steeds niet terug en het werd al donker. Ik voelde dat er iets niet klopte maar ik twijfelde. Zal ik hier blijven staan of zal ik achter mijn broer aangaan. Ik besloot om voor mijn broer te kiezen totdat ik opeens een hand op mijn rug voelde: het was Ganjo, maar wel vermomt omdat niemand hem mocht herkennen. Hij zei; ‘Het is beter als jij met mij mee komt.’ Hij had gezien dat mijn broer mee ging met het meisje, maar dat meisje was geen meisje het was Cujor een slechte uitvinder die altijd jonge uitvinders verleid om mee te gaan en laat ze vervolgens uitvindingen maken. Maar Cujor had de verkeerde te pakken. Hij heeft je broer mee genomen en wil hem uitvindingen laten maken maar, dat kan Terence helemaal niet. ‘Dat heb ik net ook ontdekt.’ Zei hij. ‘Als je je broer ooit nog terug zou willen zien moet je terug in de tijd gaan om hem tegen te houden.’ Ik aarzelde geen moment en zei volmondig: ‘Ja.’
Eenmaal in het lab van de professor mocht ik de tijdmachine in. De professor ging zelf ook mee terug in de tijd voor het geval dat als er wat misging, hij het op kon lossen. De tijd werd terug gezet tot op het moment dat het meisje aan kwam lopen.

Terence zag een hartstikke mooi meisje lopen. Hij floot op zijn vingers en het meisje kwam naar hem toe. Ze zei; ‘Hey lekkerding, zullen we wat gaan drinken samen.’ ‘Ja.’ Zei Terence. Dit was mijn kans, de kans om mijn broer terug te krijgen. Ik schreeuwde voor mijn gevoel: ‘Nee Terence niet doen dat meisje is slechts een vermomming, het is Cujor die erachter zit.’ Terence hoorde dit een sloeg het meisje op haar hoofd. Ze viel neer een kwam met haar rug tegen de stoeprand. ‘Mooie slag.’ Hoorde ik de professor zeggen. ‘Precies op de goede plek, zo zal het schild van Cujor uit gaan en zijn ware gezicht tevoorschijn komen. Maar voor dat het gebeurt moeten we snel terug in de tijdmachine.’ Nadat we Terence alles hadden uitgelegd stapte we de machine in en Cujor kwam weer bij en riep: ‘Ik krijg je nog wel te pakken broertje!’ ‘Ik vroeg aan de professor is Cujor uw broer?’ Hij antwoorde: ‘Dat is een heel erg lang verhaal jongen.’ De professor gaf mij een aai over mijn bol.

Bronvermelding:

Voor mijn boekverslag heb ik de volgende bronnen gebruikt:

Boekenbijlage.nl voor de samenvatting

Spreekwoorden.nl voor de spreekwoorden in de kleine verwerkingsopdracht


Dit was mijn boekverslag over het boek Tijdrovers van Tanja de Jonge.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten